عاشقانه ها

عـادت کـــرده ام کــــﮧ تــنـهــا با خــودم باشـــم

دوســتــے میــگـفت عـیــب تــنـهـایــے ایــن اســت کـــﮧعـادت مــیـکـنــے …

خــودت تـصــمـیـمــے مـے گیرے

تــنـها بـــﮧ خــیـابان مــے روے، . .و بـــﮧ تــنـهـایــے قـدم میزنـے . . .

پــشـت مــیـز کــافـے شــاپ تــنـهـایــے مـے نشینـےو آدمــهـا را نــگاه میــکنے ، . .

ولــی مــن بـــﮧ خـاطر هــمـیــن حـــــــس دوســـتـش دارم

تــنـهـا کـــﮧ باشـے نگاهـــت دقــیـق تــر مــے شــود و مـــعـنـا دار ؛

چــیـزهــایــے مـے بینے کـــﮧ دیگران نــمے بیننددر خــیـابان زودتر از همـــﮧ میــفـهـمـےپایــیـز آمده

و ابرها آســمـان را محـــکـم در آغــــوش کشـــیـده اند

مــیـتـوانــے بے توجـــﮧ بـــﮧ اطــرافســاعتهــا چـشـم بـــﮧ آســـمان بــدوزے و تــولد بارانرا نظاره گــر باشــے.

بــــراے هــمـیـن تــنـهـایـــے را دوســـت دارم

زیرا تــنـهـا حســے اسـت کـــﮧ بــــﮧ مــن فــرصـت مـــی دهــد خـــودم باشـــم

با خـــودم کـــﮧ تــعـارف نــدارم

ســالهـاست بــــﮧ تــنـهـایــے عـادت کـــرده ام…..